Lanklaar: De zavelknuipers heten u welkom
Terug naar Geschied- en heemkundige kring "Het Land van Thorn"Dinsdag
08-08-2017 19:00
St. – Pauluskerk - Oude Baan te Lanklaar
Gratis parkeren: op het kerkplein of op de parking van de nabijgelegen sporthal De Vrietsel – Groenstraat 20 Lanklaar
Beschrijving
Lanklaar: de naam is afgeleid van het Germaans Langa = lang; samengesteld met laar betekent het woeste, onbebouwde (gemeenschaps)grond en minderwaardig grasland dat dienst doet als weideplaats voor het vee.
Lanklaars oudste kern is het gehucht Mulheim. Mulheim zou volgens archeologische vondsten de oude Romeinse pleisterplaats Feresne zijn en was gelegen aan de heirbaan Tongeren-Nijmegen. Maar hierover is het laatste woord nog niet gezegd of geschreven. Op de grondvesten van een Romeins heiligdom werd tijdens de kerstening van de streek door de H. Willibrordus de St.-Jan in ’t Santkapel opgericht. De kapel van Lanklaar was in de 13de eeuw afhankelijk van de moederkerk van Dilsen.Vanaf 1320 hoorde Lanklaar zowel kerkelijk als administratief onder Stokkem. Omstreeks 1800 werd Lanklaar een zelfstandige gemeente en in 1836 werd de parochie onafhankelijk. De deelnemers van Gluren bij de
Cafe duPont
Afbeelding afkomstig van pierrebriers
Buren zullen worden vergast op een aantal bezienswaardigheden waaronder de St.-Pauluskerk (1959) een sober neogotisch gebouw. Tijdens de tocht maken we al wandelend kennis met de boeiende geschiedenis van de Zuid-Willemsvaart. Na het rechttrekken van een bocht in 1933 ontstond hier een eiland – nu Tivoli-eiland genoemd. De mooie villa’s la Bruyère en les Arcades zijn nog steeds getuigen van het verleden van ons dorp. Een bezoek aan het brugwachtershuisje zit er ook in. Uiteraard zal de historie van het hotel Beau Séjour (opnames van de gelijknamige politieserie vonden hier plaats) uit de doeken worden gedaan. Tenslotte eindigen we bij de villa Litzberg, gebouwd door de Maaslandse dichter Arnold Sauwen (1857-1938), die over onze omgeving schreef:‘de geur van hars en heidekruid waait u met volle vleugen tegen, honingzoet.’ Maar dat was toen.